Op 4 oktober vond voor de twaalfde keer de Nationale Voorleeslunch plaats. Eveneens was het Nationale Ouderendag. Speciaal voor deze gelegenheden schreef Wim Daniëls ‘Ome Sjef en tante Greet’. Wethouder Suzan Mandemakers las het verhaal vorige week voor, in de buitenkapel van Park De Vossenberg. Met aansluitend een smakelijke lunch.
Door: Nicole Verhoeven-Speek
De buitenkapel bij Park de Vossenberg stroom vol. Circa dertig senioren nemen plaats aan lange tafels en beginnen meteen geanimeerd met elkaar te kletsen. Lia Leemans van KBO Kaatsheuvel, wethouder Suzan Mandemakers en Emely Kok voorzien hen van koffie of thee.
Emely Kok is programmamaker bibliotheek Midden-Brabant en maakt deel uit van de werkgroep activiteiten dementie ten behoeve van DementieVriendelijke Gemeenschap (DVG) Loon op Zand. Deze werkgroep heeft verschillende activiteiten georganiseerd in het kader van de week van dementie. Zo is vanuit deze werkgroep ook de voorleeslunch in de buitenkapel opgenomen als activiteit. Emely begint te vertellen: “De Nationale Voorleeslunch wordt dit jaar voor de twaalfde keer gehouden; altijd op de eerste vrijdag in oktober, op dezelfde dag als de Nationale Ouderendag. Wim Daniëls heeft een erg leuk verhaal geschreven over vroeger, waar mensen vast en zeker van gaan genieten en waarover zij hopelijk nog nakletsen tijdens de lunch. We hebben dan ook bewust deze tafelopstelling gemaakt, die uitnodigt om met elkaar in gesprek te gaan, om nieuwe verbindingen te maken.”
Voorlichting
Naast Emely is ook sociaal werker Mirelle van Oversteeg aanwezig als één van de coördinatoren van de werkgroep. Mirelle is heel duidelijk over het belang van een werkgroep rond DementieVriendelijke Gemeenschap Loon op Zand, kortweg DVG. “De oprichting van een DVG-groep is met name belangrijk voor mensen die in hun directe omgeving te maken hebben met dementie. We zien dat informeren van het netwerk nodig is. Want dementie blijft een ingewikkeld onderwerp. Er lijkt nog steeds een deken over dementie te liggen. Mensen worden er niet altijd even graag mee geconfronteerd. Als werkgroep geven wij ook voorlichting bij bedrijven en in winkels. Een medewerker van het Kruidvat vertelde eens dat een dame iedere week drie flessen wasmiddel kocht. Dat vond ze vreemd voor een vrouw alleen. Gelukkig kende de winkelmedewerker de familie van de vrouw en lichtte deze in. Een mooi voorbeeld van hoe goed het is, dat signalen van dementie herkend worden en dat er vervolgens iets mee gedaan wordt. Onder de paraplu van DVG organiseert de werkgroep door het jaar heen verschillende activiteiten. Deze willen wij ook volgend jaar continueren.”
Sjefrolet
Wethouder Suzan Mandemakers loopt naar de katheder, heet iedereen welkom en begint voor te lezen. Ze neemt de luisteraars mee naar de jaren zestig van de vorige eeuw en geeft hen een kwartier lang een kijkje in het leven van ome Sjef en tante Greet. Erg grappig opgeschreven door Wim Daniëls. Iedereen zit zichtbaar te genieten hoe de wethouder vertelt over de overspannen broodbezorger ome Sjef en tante Greet met haar recht-voor-zijn-raap-karakter die bij de V&D op de lèènzjerie-afdeling werkte. Over de tijd dat veel mensen het hadden over onjeklonje in plaats van eau de cologne. Tante Greet die bepakt en bezakt met tupperwarebakjes op haar solex, of op de sjefrolet, zoals ome Sjef de solex noemde, stad en land afreed voor demonstraties. Hoed op, lippen gestift, sigaret in de mond. Regelmatig wordt er smakelijk gelachen om de herkenbare situaties. Direct na het verhaal wordt de lunch uitgeserveerd. Op ieder bord prijken twee donkerbruine boterhammen, een uitsmijter en een huisgemaakte kroket. Her en der zie je een goedkeurend knikje richting bord en ondertussen wordt door de senioren nog druk nagekletst en gelachen om ‘Ome Sjef en tante Greet’.