Bier en Louis waare as ’n bùltje Drum meej vloei, honde uitlaote bij de Klinkert, klèèn blòske en veul piese op de ongelukkigste momente. M’n bedòchtzaome, uitgesprooke, eigezinnige mer oo zoo trouwe kammeraod Louis kende veul meense, en alle meense kende Louis. Z’nen aachternaom stond naomelijk meej grote letters op de cameljon. Aalt in de bùùrt, en dikkels meej Maaike of d’n hond op de bijrijersstóél. ’n Rondje van d’n brouwer meej ’n pròtje waar hum nie vrimd. ’t Irste pilske vatte we saome bij Mart aon de bar, en daornao nog ontelbaore meêr, op de vrimdste plekke. Vur ’n pòtje góéd kneuterig boowlinge meej steêngril nao, of onverwaachts durdeweeks shushi eete waar-tie aalt wel te pòrre. En meej ’n Dommelsch-tas binnestappe bij de Vriende van Amstel Live vond-ie mer wè praachtig.

Louis bròcht oons tot díép in de krochte van Lissabon, redde men van de roltrap in Antwerpe. En ’t aantwoord op de vraog ‘What kind of chips?’ ies nou vur altij ’t geheim van oons drieje en de stewardess. Links en rechts ’ne keêr van z’n fiets, daornao alleên nog mer ’n aachterlichtje in de verte. Vur oons nie mir in te haole – nog nie meschien! A ge mer hard genoeg peddelt, kande nie mir omvalle, was die avond z’n ooverleevingsstrattegie. Daanse mee Amsterdammers in pub Breda tot ’s mèèrges vruug, en nog mer net op tijd ontbijte in de Mc. Twaalf jaor aauwe Affligem prúúve in ’t Veule. Op krukke saome Wii Sport speule en de weederhelfte mer carnaval viere! Ik eindigde as twidde – en m’n eega bij oons knijn in de buite-ren.

We líépe mekaor de deur nie plat. Louis hield nie van planne. Hij líét ’t mar gebeure, en dè werkte vur oons aalt prima. We pikte d’n draod as vanzelf wir op in de hoorecageleegenhed van dienst. Ròtzooie in de marzje waar ’t mottoo. De leste keêr bij De Burgemeester op ’t terras kreege we’t over de Douro-vallei. ‘As’t zoo uitkomt, denkt ies aon oons! Ik rij wel,’ zeet ie. De vurneemes zen d’r wel genoome, de reis nie mir.

Meej Louis as middelpunt – mer zeeker ok as anker – hebbe we moôi avvontuure belèèfd. Ik gòi z’n ruustgeevende, soms aon afweezighed grenzende gezelschap ontzettend miese. De gòrtdreûgen huumor en de oprechte eemoosie – ’t waar nie gespuld; zoo zaat de meens in mekaore. Gin opsmuk of theaoter. ‘What you see is what you get’ en vur de rest nie zèèke.

Jouwe leste rit, men noôdeloôze groet, oons efkes uitgestelde pilske. De volgende vatte we saome in Heavens Bar, Paradijsstraot 59 – Jupiter uiteraord, recht uit de fles, traonetrekkend koud, en meej ’t ittiket nòr vurre.

Marcel Steenbergen (Waalwijks)

PS De untapped check in ies aongepaast.