Eindelijk is het zover! We keken er naar uit. De spanning nam toe. Als eerste naar binnen om niks te hoeven missen. Beste tafel te bemachtigen. De drukte voor te zijn. Drankje tegen de zenuwen. Nog even terugblikken en gissen naar het eindresultaat.
En ineens stroomt de zaal vol. Ramvol. Bekende gezichten. Die geen spijt hebben van een frikandel speciaal tijdens de buitendienst, waar de ploeteraars binnen anders over dachten. Anderen die achteraf wel hun bedenkingen hebben bij de keuze om te gaan gourmetten tijdens de Kwisavond. Teamcaptains die al actief nieuwe leden gaan ronselen, waaronder één die 14 nieuwe teamleden zocht om door te selecteren. Teams die hopen op de poedelprijs en teams die rekenen op een top 10 notering.
En dan gaat het los na inleidende woorden van de organisatie. De coverband blaast ons omver tot de eerste teams worden genoemd. We gaan van onder naar boven, in drie blokken verspreid over de avond. Een zucht van verlichting als de nummer 59 is genoemd, de schaal bitterballen wordt dankbaar door hen meester gemaakt. Sowieso hulde voor iedereen die meedoet, het is niet niks... 139 pagina’s vol vragen, doe-opdrachten en op de fiets door het dorp naar verschillende locaties. De band laat inmiddels de zenuwen weer wat ontspannen. Dansen en meeblèren geblazen.
Tussendoor wat plaagstootjes richting de teamleden die er niet bij konden zijn en degenen die wat later zouden komen. Willekeurige posities in de app-groep gooien. Appjes die verlaat aankomen door de beperkte internetverbinding in de zaal. Het tweede blok brengt ons tot aan de top 10. De spanning is nu niet meer te harden. Nog een muzikaal intermezzo en de top 10 wordt genoemd. Een teamlid zet met een gilletje haar tanden in mijn giletje. Bekende namen, geduchte concurrenten als De Kromme Noten weten we achter ons te laten. Maar ook nieuwe namen die er meteen staan. Knap!
Nummer 5. Top 5 zou mogelijk moeten zijn, zo hoopte ik vooraf. Nog niet genoemd. Nummer 5... nummer 4... nog altijd niet genoemd. Top 3 is geweldig! De drie betreffende teams worden naar voren gehaald en nog even aan de tand gevoeld. En als je dan zover bent gekomen... en we worden met team Dès Wè derde, dan zijn we superblij. Al een keer tweede, vierde en nu dus derde. En voelde het toch als een gemiste kans. Tot we horen dat het gat met de nummer 1, Oe-Toch enorm is. Respect. Ook voor nieuwkomer 20 Something die met stip op 2 komt.
Naast de blijdschap vrijwel meteen kortstondig in analysestand. Want hoe gaan we dat gat de volgende keer dichten? Waar hebben we het laten liggen? En door. Nog een drankje en dansje. Een polonaise wordt ingezet en ook iets dat op een bierdouche lijkt. Toch handig zo’n derde prijs certificaat als paraplu. De zaal druppelt langzaam leeg, richting Bij Anton. Nog eentje dan. Waarna blijkt dat het kwissen en feesten ons beter is afgegaan dan het fietsen gaat lukken. Al wandelend in een buitje terug naar huis. Waar is dat certificaat als je het nodig hebt?
Nu ik dit tik is het lange wachten weer begonnen. Wat een spektakel is dit iedere keer. Zoveel dank aan de creativiteit en inzet van de organisatie inclusief vrijwilligers en sponsoren. Want je ziet wat het doet in ons dorp. Brengt mensen bij elkaar. Iedereen sportief tegen elkaar en mèt elkaar tegen de organisatie. Vurig hopen dat ze het nog een keer voor elkaar krijgen de Kaatsheuvelse Dorpskwis te organiseren. Het jaar waarin we dan eindelijk eerste zullen worden. Notitie aan mezelf: nog even onze visitekaartjes aanpassen voor die tijd.
Of denk je, nu je dit leest, dat kan ik ook. Ben wel klaar met dat ge-Dès-Wè iedere keer. Hoe moeilijk kan dat nu zijn. Het zijn maar 2000 punten die je kan verdienen. En misschien denk je wel meteen aan je buren of zelfs slimmeriken van buiten Kaatsheuvel. En zie je het wel zitten om iets leuks en uitdagends samen te doen. Begin dan alvast met polsen. Stuur alvast een berichtje naar de organisatie. Dat jullie erbij zijn de volgende keer. Of loop even langs in de Willem de Zwijgerlaan. Daar zoekt iemand nog 14 kandidaatteamleden.
Kijk op onze site voor meer informatie