Jazeker bestaat deze en ik weet ook waar: Anton Pieckplein 1 in Kaatsheuvel.

Ik ga het u uitleggen. Op een onbewaakt moment word er vanaf de tweede verdieping van het Klavier niet naar buiten gekeken. Juist op dat moment komt hij schuin over het plein aangelopen. In zijn favoriete werkkleren, blauwe bloes en zwarte broek, waarvan hij voor elke dag een setje heeft. Zijn auto heeft hij heel tactisch bij de apotheek geparkeerd en tot aan het plein is hij buiten het gezichtsveld gebleven. De alarmbel naar beneden klinkt te laat en de draaideur valt daardoor ook net te laat op storing. De bode, die onderhand bij het meubilair hoort en voor iedereen een vriendelijk woord en een kopje koffie bij de raadsvergaderingen heeft, is in zijn gevechtspak gesprongen en steekt tevergeefs zijn hoofd om de hoek. De ’indringer’ spreekt vriendelijk, zoals altijd, de dame achter de balie aan. Hij heeft de inmiddels beruchte A4 envelop met een klacht of WOO vraag al op de balie neergelegd en vraagt hoe het met de receptiedame gaat en of zij voor hem een ontvangstverklaring af wil geven. De receptiedame baalt als een stekker want zoals ze haar zaakjes altijd voor elkaar heeft is dat nu ook het geval en werkt de printer jammer genoeg zonder storing en heeft de ontvangststempel nog genoeg inkt. Gemiste kans voor de tweede verdieping. Brillemans wenst haar een goede dag en verlaat het gebouw. De ramp is nog te voorkomen want die A4 envelop moet nog twee verdiepingen naar omhoog en ondertussen kan er natuurlijk van alles gebeuren. Normaal gesproken doet zo’n envelop er makkelijk drie dagen over of kan hij zomaar in een of andere vreemde la belanden. Toch is dat niet de bedoeling want in deze ambtelijke hel weet men dat brillie na 6 weken + 1 dag informeert hoe het met zijn envelop is gelopen. Dan word het in de ambtenarenhel echt warm want men kan het met smoesjes en woordspelletjes maximaal nog drie dagen rekken maar dan hangt four eyes weer aan de telefoon en je kunt uiteraard geen twee dagen op de wc zitten zonder je ziek te melden.

Een spoedvergadering word belegd en de conclusie is dat het allemaal de schuld is van Das Hauptquartier in Den Haag waar men aangegeven heeft dat men voor de wensen en behoeften van de lokale bevolking meer open moet staan en transparant moet zijn. De stress stijgt tot het kookpunt want men heeft juist een container anti transparant jaloeziën en blinderingen van het merk Komo aangeschaft en de gemeentesecretaris is het mobiele nummer van Siewert van Lienden kwijt dus van een eventuele retour is geen sprake. De redding komt uit een onverwachte hoek, brilleman begrijpt de problematiek al een tiental jaren en biedt aan in overleg te gaan om een gezamenlijke oplossing te bedenken, beter praten dan strijden nietwaar.

Alsof het zo moet zijn, valt dit nobele plan op het laatste moment in het water doordat het in de ambtenarenhel steenkoud is geworden door het plotselinge vertrek van de zoveelste chefstoker en zijn adviseurs. Brillie bedankt vriendelijk voor de uitnodiging want zo kun je toch echt niemand ontvangen. Als dat geen hel is om in te werken dan weet ik het ook niet meer. Misschien de jeugdraad eens vragen?

Gebaseerd op werkelijke verhalen.

Met groet,

Maarten Verschure