‘Loon naar Tilburg‘, u kent onze artikelen in de lokale media inmiddels wel. Met als achterban de honderden handtekeningen die in 2018 werden aangeboden aan gemeenteraad en college, wat niet mis te verstaan was. Inmiddels is de roep tot bestuurlijke verandering eerder toe- dan afgenomen. Een columnist van een regionaal dagblad noemt in een recent artikel ‘de ondergang van de gemeente Loon op Zand onvermijdelijk en dat medelijden en het gevaar van herhaling een columnist ervan weerhouden om daar wekelijks over te schrijven‘. Als ‘Loon naar Tilburg‘ worden wij door sommigen doodgezwegen. Wij ervaren bij de Loonse mens zeker steun en het is meegenomen dat de eerder vermelde columnist ons volgt wat betreft het bestuurlijke einde van deze gemeente.

Laten we wat gebeurtenissen van de afgelopen weken de revue passeren; een succesvolle bijeenkomst in de Loonse kerk om de saamhorigheid te laten zien, georganiseerd door de vrienden van Do of was het de Stichting Dorpshuis?

Do doet zogezegd niet aan politiek terwijl de besluiteloosheid, onmacht en onkunde veroorzaakt worden door een zwakke gemeenteraad en college van burgemeester en wethouders waardoor Loon met de gebakken peren zit. Wie spreekt, naast ‘Loon naar Tilburg‘ de verantwoordelijken en beslissers voor een nieuwe Wetering dan wel aan? Op 25 januari heeft het college een raadsinformatiebrief over de stand van zaken omtrent het nieuwe dorpshuis en gezondheidscentrum naar de gemeenteraad gestuurd. Er wordt vermeld dat de omgevingsvergunning is ingediend bij de gemeente door de initiatiefnemers van het gezondheidscentrum. Er is het streven met de ontwikkeling hiervan te starten. Vraag nu aan de gemeente, wanneer verstrekt u de omgevingsvergunning?

In de brief wordt verder gemeld dat het voorbereidingskrediet voor de nieuwe Wetering van 300.000 Euro onvoldoende is, daar moet de gemeenteraad dus mee aan de slag. Een van de dagbladen meldt dat er 300.000 Euro bovenop moet. Al met al heeft enkel de planmakerij voor de nieuwe Wetering straks 1,7 miljoen Euro gekost. De derde week van februari moet er op het gemeentehuis een voorlopige schets liggen van een nieuw dorpshuis maar in de gemeenteraad komt het pas half mei aan bod.

Opvallend is dat de Stichting Dorpshuis de contacten onderhoudt met de verenigingen op vervangende locaties terwijl je zou denken dat doe je als verantwoordelijke gemeente toch zelf?

De ecoloog, u weet wel van de dwergvleermuis, wordt gevraagd of het vanuit de wet bekeken toch mogelijk is wat eerder enige sloopactiviteiten uit te kunnen voeren. Wij zijn in afwachting van een spoedig antwoord en je zou denken, had die vraag niet eerder gesteld kunnen worden.

Het lijkt er in de raadsinformatiebrief op dat er met jan en alleman gesproken moet worden, wat treurig genoeg nu wordt opgetekend in de dagbladen. Maar dat gebeurt al acht jaar! Het ontwikkelproces van het nieuwe dorpshuis wordt hierdoor verder vertraagd en roept nadrukkelijk de vraag op, wie heeft hier nu toch de regie? Wethouder Brekelmans (voorLoon) komt aan het woord en die wil de gemeente bij het groenonderhoud een voorbeeld laten zijn voor andere gemeenten terwijl Loon op Zand er al jaren niet in slaagt het groenonderhoud tot tevredenheid van inwoners uit te voeren. Kijk nu over een jaar eens of wethouder of inwoners content zijn, zonder nu al hoog van de toren te blazen.

Nu de stap naar de raadsvergadering van 1 februari. Het begon met de aankondiging dat er een raadsadviseur was aangetrokken, wij hebben het nergens gehoord of gelezen. De gemeenteraad heeft de griffier ter ondersteuning van het raadswerk, waarom een raadsadviseur erbij? Het lijkt toch een eenvoudige vraag. Het klinkt nu als nog meer hulptroepen en uiteraard kosten.

Het belangrijkste agendapunt van deze avond was de organisatieontwikkeling. KLM, zette bij monde van de heer Krikken, feitelijk uiteen wat er niet gebeurd is omdat de realisatiekracht ontbreekt en wie hier verantwoordelijkheid voor draagt. We hebben het rapport Berenschot gehad over de stand van zaken in de organisatie, met nog steeds een hoog ziekteverzuim en veel vacatures. In een rapport van vorig jaar maart werd geconcludeerd dat er geen resultaat geboekt is terwijl er jaar in jaar uit geld wordt vrijgemaakt voor de organisatieontwikkeling. Je zou verwachten dat dit onderwerp in de gemeenteraad tot een stevige inhoudelijke discussie zou lijden omdat het alles met de bestuurlijke toekomst van Loon op Zand heeft te maken. Jammer genoeg was dit opnieuw niet het geval. De raadswerkgroep Bestuurlijke Toekomst moest, blijkens reacties in de vergadering, weer tot leven gewekt worden.

De evaluatie van de bestuurlijke toekomst staat dit jaar prominent op de agenda.

Voor ons is het helder dat het einde van deze gemeente in zicht is en dat Loon naar Tilburg dichterbij komt.

‘Loon naar Tilburg‘

Jan van Gompel Wim Meulesteen

Ton Janssen