Door Jack IJpelaar

Het afgelopen jaar viel er meer regen dan ooit. Geen enkel jaar was het zo nat. Wie gaat wandelen in de duinen stuit voortdurend op waterplassen en er zijn paden die zijn verworden tot ondiepe sloten. Langs die paden hebben zich al nieuwe geitenpaadjes gevormd in de berm en dwars door de begroeiing, door wandelaars die de voeten droog wilden houden.

Vlonder lag helemaal droog

In het natuurgebied Huis ter Heide wordt ook veel gewandeld. Daar is op de paden weinig last van wateroverlast. Het is allemaal goed begaanbaar. Dat we een nat jaar achter de rug hebben wordt pas duidelijk als je bij het Leikeven aankomt. In het Leikeven ligt een vlonder door het water waarover je naar een ander droog stuk grond dwars over het water kunt oversteken. In de droge periode van een jaar eerder was deze vlonder helemaal droog komen te liggen. Onder de vlonder bevond zich dus geen water en je zou denken dat hij overbodig was geworden. Je kon vanaf het pad gewoon doorlopen naar het stuk land dat eerst geïsoleerd lag. Nu we een bijzonder nat jaar achter de rug hebben is de vlonder zelfs helemaal onder water verdwenen. Hier is het echter niet mogelijk om een geitenpaadje te vormen. Het is wachten tot het water naar NLP zakt. Normaal Leikevens Peil.