Voor velen was zij het gezicht van Willemsen Sport, Jolanda Huijben, of zoals ze ook wel werd genoemd ‘ons Jol’. Dat was in 1991 alleen nog een zwembad en haar kinderen zaten er op zwemles. “Maar Piet en ik kenden elkaar al van de Blazoenhof. Met een aantal mensen volleybalden we in een gymzaal. Piet vroeg of het me leuk leek om zwemles te gaan geven en zo is het begonnen.”
Het was er drukker dan in de Blikken en ze ging op cursus in Utrecht. Ze slaagde en deed eigenlijk zo’n beetje alles, ook de receptie. Ze maakte elke verbouwing mee. Eerst kwamen de squashbanen, toen de fitness, de spinning en ga zo nog maar even door.
“Dit is hier echt een familie”, zegt ze. “Er waren mensen die dachten dat Piet en ik een stel waren, hahaha. Lief en leed werden gedeeld. We maakten regelmatig uitstapjes, vaak ook met alle kinderen erbij.”
Al het werk gebeurde nog handmatig, met stempelkaarten bijvoorbeeld. Binnen werd ‘gewoon’ nog gerookt. Tussen haar bureau en dat van Els stond altijd een asbak.
“Corrie Konings heeft bij mij nog stage gelopen, die wou ook een zwemschool beginnen in Goirle, bij haar thuis. En er zijn hier heel wat huwelijken uit voortgekomen, ook bij de medewerkers.” Gelachen hebben ze natuurlijk ook vaak. “Mannen die naar de kleedkamer liepen, daar hun handdoek nat maakten en dan hier aan de bar kwamen zitten.”
Vrijdag om half vier is er nog een afscheidsreceptie. En dan? “Lekker genieten en sporten natuurlijk. Waar? Wat denk je ….”
evr