Zelf heeft ze de onderscheiding nog niet, die werd in ontvangst genomen door hun vriend Stenley Boldewijn. Hij was dan ook de enige man die de ‘ridderorde’ van de president in ontvangst mocht nemen, want het was internationale vrouwendag en dus kregen alleen vrouwen die waardering. “Of er eind april nog iets wordt gevierd weten we niet, want dan pas gaan we weer naar Suriname”, aldus Krista Monteiro.
De Ereorde van de Gele Ster is de hoogste Surinaamse orde van verdienste. Deze ridderorde werd ten tijde van de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 ingesteld om de Orde van de Nederlandse Leeuw en de Orde van Oranje-Nassau te vervangen. De orde wordt voor verdiensten voor de staat en het volk toegekend en wordt ook aan vreemdelingen verleend. Er zijn vijf graden: Grootlint, Grootofficier, Commandeur, Officier en Ridder. Dat is net zoiets als bij ons, waar je bijvoorbeeld Lid of Ridder in de orde van Oranje Nassau kunt worden, of nóg veel hoger natuurlijk.
Kleine basis
Monteiro en haar man Paul bestieren samen de stichting Kleurrijk Leven voor Suriname. Die stichting ondersteund kindertehuizen in Paramaribo, maar waar mogelijk ook andere instellingen. Nog niet zo heel lang geleden bijvoorbeeld een ziekenhuis met containers vol materialen. “Dat deden we samen met de Rotary, maar ook het bedrijfsleven maakt veel mogelijk hoor”, aldus het echtpaar. “Eens per jaar organiseren we een happening met als doel geld in te zamelen, bijvoorbeeld een pubquiz. Dat doen we dan thuis, want alle opbrengsten gaan naar Suriname. Met dat geld worden niet alleen materialen gekocht voor scholen, maar ook ondersteunen we sommige individuele kinderen, bijvoorbeeld met logopedie. We zorgen dat ze kunnen studeren of een vak leren. Suriname is zo arm joh, dat wil je niet weten. HIV tiert er ook nog welig. Ook geven we lezingen en soms mondt dat uit in een sponsoractie. We geven de kinderen tot 14 jaar daar een kleine basis. Daarna gaan ze naar weer andere tehuizen of komen terecht in een begeleid-wonen-project.”
Haar vader overleed al toen hij 51 was, maar kreeg dezelfde onderscheiding. “Mijn broer zei: Jij zet de familietraditie voort. Wat zou hij trots zijn. En ja, ik ben er zelf ook best trots op”, lacht ze.
evr