Slim. “Het lijkt ons beter als we deze discussie voeren als we compleet zijn.” Dat was volgens wethouder Piena het beste. Hij is niet voor niks het meest met ‘strategie’ bezig. Tja, en als dan net de wethouder waar zowat alle pijlen op gericht waren (Kastelijns) zich die ochtend ziek heeft gemeld – en kennelijk kan dat nog wel even duren – dan sta je daar, als oppositie. Was die ziekte zo gepland? Nóg slimmer (of dommer - zo kun je dat ook uitleggen) is dat de oppositie wel een lijst aan klachten had ingediend maar daar geen voorstel van had gemaakt. “Geen voorstel dus ook geen stemming”, aldus voorzitter Backhuijs. Einde raadsvergadering. Enorme kater bij de drie en aan alle kanten een teken hele grote zwakte.
En dat, terwijl VHO, LOeS en GBV nou juist de kogel door de kerk wilden hebben met het oog op de begrotingsbehandeling van dinsdag 5 november, gisteren dus. ‘Want als je zulke ingrijpende beslissingen gaat nemen moet er wel eensgezindheid zijn’, aldus die drie partijen.
Teruggefloten
En volgens hen ontbreekt het daar volledig aan. Schellekens, De Laat en Broekhoven kwamen als trio naar de preekstoel. De een had het over ‘de strategie’, de ander over – hoe kan het ook anders – het gebrek aan burgerparticipatie en de derde somde een waslijst aan zaken op die volgens hen niet door de beugel konden. Hun ondertoon was grotendeels prima, want hun klachten waren deels heel reëel. Denk aan de Veerseweg, Oosterhout-oost, het IHP, de Oranjepolder en het sociaal domein. Dat ze op sommige punten natuurlijk gewoon baalden omdat de coalitie nou eenmaal anders had besloten is logisch. “Maar het ligt anders als je op zulke besluiten door de Raad van State wordt teruggefloten”, protesteerde Schellekens nog.
Smet
Mathijs Raaijmakers moest Hannie Broekhoven nog even het verschil uitleggen tussen een private mening (klopt, ik mopper wel eens) en een politieke en Maria Dujardin vond ‘dat deze discussie een smet legt op de politiek’. Niemand die zei: Oh, en al die flaters niet dan? Ze had het ook over ‘dreigtaal’, maar dat zal wel komen omdat ze nog nooit een echte discussie heeft gevoerd.
Maar de boventoon won het dus. Hier en daar werd nog wel ‘gedreigd’ dat er dan nóg een extra raadsvergadering komt vóór de begrotingsbehandeling, maar dat geloofde verder niemand. Was de oppositie wat slimmer geweest en wèl met een voorstel gekomen dan hadden ze nog kans gemaakt ook, want één coalitiegenoot was op honeymoon. Dan was het 15-15 geworden. Het hád dus ‘de nacht van Petro Trommelen of Marie Louise van Mook’ kunnen worden als de oppositie haar hersenen had gebruikt, maar CDA en PvdA hielden zich buiten de discussie.
Enigszins ‘vreemd’ is het ook, dat LOeS aanpapte met de twee partijen die nou niet bepaald uitblinken in politieke intelligentie, en dat is zwak uitgedrukt. Wie werkelijk iets voor elkaar wil krijgen schurkt tegen de coalitie aan. En, wetend dat Schellekens en Raaijmakers het prima met elkaar kunnen vinden (Mayèners onder elkaar), had voor LOeS veel meer deuren geopend dan nu. Nu gaan de nekharen overeind bij de coalitie. Elke smoes is nu goed genoeg ‘om die club er maar buiten te houden’.
Grootste vraag is nu ook natuurlijk of Arnoud Kastelijns nog terug komt of dat hij, net als Hoosemans en Van Ginneken via een soort achterdeur het politieke toneel gaat verlaten. Ooit zei Kastelijns tegen een van zijn voorgangers ‘dat hij dit werk met twee vingers in zijn neus deed’. Diezelfde voorganger: “Ik denk dat die vingers er nog in zitten.”
evr