Wel eens gehoord van Ottoland? Google maar eens, of kijk op maps. Een kilometer of 15 ten westen van Gorinchem ligt een lintdorp dat Ottoland heet. En ja, natuurlijk wist Leon Vermijs het wèl, want die fietst heel Nederland door en onthoudt dan ook nog alles, zelfs waar ie een keer fout reed.

Tot in de jaren 80 telde het dorp twee straten, met de namen A en B. Vanaf het moment dat er ook nieuwbouw in het dorp verscheen, kreeg het dorp er ook ‘echte’ straatnamen bij. Ottoland telt in totaal 23 straten en 597 adressen.

De geleerden vonden dat nu ook de straten A en B een naam moesten krijgen, maar die hadden niet gerekend op de hevige weerstand die de bewoners toen boden. Wij willen onze straat geen andere naam geven, riepen ze. En er werd naar geluisterd. Dus Ottoland telt nog steeds twee straten die A en B heten. Soms worden die door een sloot gesplitst, dan noemen ze de ene helft A-even, de andere A-oneven, en daarmee bedoelen ze dus de huisnummers. Ze ondervinden er wel eens problemen wanneer ze online iets bestellen. Vullen ze in ‘A 100’ krijgen ze een foutmelding, want dan denkt die website dat ze de boel zitten te flessen. Hun postcode is ook een stuk langer dan hun straatnaam en ‘dat klopt dus niet’, aldus het logaritme.

Brengt je meteen op het idee om dit systeem ook toe te gaan passen op Oosteind. Lekker handig, zo’n eenvoudige indeling. Tot de kerk (vanuit Oosterhout gezien) is het A, van de kerk tot het eind van dat lint heet het B. Groot voordeel: Hoeft de Provincialeweg ook niet opgeknapt te worden.

evr