Hij zal er zijn handen vol krijgen, want op de portefeuille Openbare Orde wordt in Roosendaal maar al te vaak een beroep gedaan. In de sollicitatieprocedure werd bijvoorbeeld ook gevraagd ‘wat hij zou doen na een schietpartij’. En da’s niet voor niks, want in die grensplaats (met station…, net als in Boxtel) is nogal het een en ander gaande. Feit is dat Mark Buijs (55) Oosterhout medio juni verruilt voor Roosendaal. Of dit enigszins werd verwacht? Ja. Maar het overvalt je toch enigszins...

Want niet alleen veel ambtenaren die er enigszins toe doen vertrekken hier, nu dus ook de burgemeester. En dat net op het moment dat het hier in de politiek langs alle kanten rommelt. De kapitein verlaat zowat als eerste het zinkende (?) schip. Maar misschien juist daarom.

Kok

Hij kwam hier dik vijf jaar geleden binnen en legde de lat voor zichzelf enorm hoog. “Oosterhout is een geweldige plaats”, zei hij toen ie hier net was en na een paar dagen door dit storp te zijn gereden. “En de stadsvisie zal er komen.” Velen dachten toen: Kijk nou eerst maar eens, want dat zou nog wel eens anders kunnen zijn. Wanneer je de lat zo hoog legt loop je natuurlijk ook regelmatig met je kop tegen de muur, een hele organisatie opeens naar je hand zetten gaat natuurlijk niet, zeker niet op een gemeentehuis. Dat hou je niet vol en dat bereik je niet (alleen) door je kantoorruimte op te zeggen en intensief met iedereen te sommuniseren via feesboek en zo. En waarom een burgemeester altijd in z’n eentje komt en dat moet proberen is ook een raadsel. Voetbaltrainers brengen hun staf mee bij een transfer en dat geldt ook voor goeie koks.

Formeel

Hij is een leuke kerel en beschikt over een geweldige humor. Maar hij is/was ook een verkoper (van antiek) en dan wil je iedereen te vriend houden, zeker degenen die meer weten dan jij. Die hou je de hand boven hun hoofd, of ze dat nou verdienen of niet. Van die humor kon je alleen maar genieten in de wandelgangen, heel soms tijdens de raadsvergaderingen. Zou hij die humor vaker hebben gebruikt, was hij zichzelf gebleven, dan zou hij alles en iedereen in zijn zak hebben gehad, maar helaas, het formele voerde de boventoon. ‘Dat mag u zo niet zeggen, mijnheer Schellekens. Ik wil dat u dat terugtrekt.’ Nou, dat deed Schellekens dus niet. En dan ging het heus niet over tribunalen, discriminatie of bedreigende taal hoor.

Verkeerde omgeving

Hij kan dus goed verkopen en dat heeft hij ongetwijfeld ook in Roosendaal gedaan, een plaats met anderhalf keer zoveel inwoners als Oosterhout (77.000). Dat deed ie vast ook in Boxtel. Buijs is een leuke vent en deed er werkelijk alles aan om het ons naar de zin te maken. Benaderbaar, aanspreekbaar, joviaal. Hij hielp ons van het ‘trauma’ Mr. drs. S. W.Th. af. Maar, zoals gezegd, hij liep ook wel eens tegen een muur van ambtenarij aan. Zijn dyslexie maakte dat hij ellenlange visierapporten en dat soort vreselijke dingen verafschuwde en daarin ook een achterstand opbouwde. Zijn we nou aan het bouwen of niet?!, hoorde je hem denken. Hij wou doorpakken en soms ook een risico nemen, maar ja, het blijft een gemeentehuis natuurlijk, eigenlijk de totaal verkeerde omgeving voor een doener.

Hoe hij dat dus voor elkaar gaat krijgen in Roosendaal is, zeker voor hem, spannend genoeg. De carrière ging voor de liefde voor dit storp. Is het een vlucht? Nog maar enkele maanden geleden zei hij het geweldig te vinden om hier nog een poos te kunnen blijven. En wij? Wat/wie krijgen wij? Zolang het niet uit Hilvarenbeek komt (zijn voorganger woont nu vermoedelijk in Sex-bie-r-um) lijkt het een kwestie van afwachten.

evr