Ga je helpen bij de barbecue voor 130 bejaarden, achter de Doelen. Op de motorscooter. Blijkt de plek waar die bbq zou worden gehouden veranderd. Dus vraag je (helm af) aan een wandelaar of die iets heeft gezien. Nee dus. Vijftien meter verderop twee boa’s. De een is dik 1.90 meter en blond, de ander een jonge meid. Erheen dus (zonder helm) en vragen of zij misschien ergens een grote bbq zijn tegengekomen.
Die lange kijkt me aan en het enige wat ie zegt is: U rijdt zonder helm. Maar dat vroeg ik toch niet, zeg ik. Hij pakt zijn bonnenboek en begint te schrijven, zij zegt niks. Als ie klaar is met zijn administratie vraagt hij of ik nog opmerkingen had. Zou het helpen denk je?, vroeg ik. Daarna heb ik hem wel gevraagd hoe hij zich ’s avonds voelde, wat ie thuis dan allemaal heel trots zou vertellen. Volgens mij kwam die opmerking bij haar harder aan dan bij hem.
Enfin, enkele dagen later een acceptgiro van 160 euro op de mat. Ik maak meteen bezwaar maar, zoals gebruikelijk, de officier zag geen aanleiding om het besluit om te keren. Dan maar naar de rechter. Moet je wel eerst betaald hebben als je voor wilt komen. Dus betaald.
Vorige week, zowat anderhalf jaar later, naar de rechtbank in Breda. 27 Rechtszalen hebben ze daar hè. Ik heb een zak worstenbroodjes bij me en zei ‘dat ik niet wou dat dat van enige invloed zou zijn hoor’. De rechter (een aardige dame) kon de grap wel waarderen. Na het voorlezen van de aanklacht vraagt ze of ik daar iets op wil zeggen. Ik ga staan zoals die boa dat deed bij mij en zeg haar dat ik inderdaad zonder helm reed, maar dat vooral de houding van die gast me hooglijk dwars had gezeten. Ik was woest, dat kun je ook zeggen. Botte kl**tz*k. De volgende keer zeg ik u tegen hem, alleen maar omdat ik de l niet uit kan spreken.
Een getuige à decharge die ik had meegenomen vertelde over de bbq en hoe die plek was veranderd. We konden het haar op een scherm laten zien. Maar andermaal zag de officier geen aanleiding om haar mening te herzien. Of ik daar nog iets op wou zeggen. Jazeker, in het proces-verbaal wordt gewag gemaakt van een brommer terwijl het een motor was. En als een boa het verschil niet eens ziet tussen een brommer en een motor waarom ben ik dan de enige die geen fouten mag maken?
En toen kwam ie: De rechter vond de omstandigheden behoorlijk mee tellen en halveerde de boete. Kijk, boa van zaaknummer 22684, dat heet nou meedenken, dat heet empathie en dat heeft wèl gevoel voor humor. U moet nog heel veel leren.
evr
(tekening Francois Veraart)