Nee, de Omgevingsdialoog komt nog, dat hele proces zal na 1 januari 2024 in gang worden gezet. Dat er rond alle plannen ook bezwaren zullen komen werd woensdag tijdens de informatiebijeenkomst ook wel duidelijk. Nee hoor, niemand is er tegen dat de zusters hebben besloten om er te blijven wonen. En niemand was ook tegen de duurzaamheidsmaatregelen (radiatorfolie, een zonneveld en warmtepomp), de uitbreiding van de wijngaard (even letten op de pesticiden) en het bomenplan (meer variatie is vereist).

De avond was georganiseerd om de omwonenden van het klooster en andere belanghebbenden op de hoogte te brengen van de plannen die er leven. Goed nabuurschap lag eraan ten grondslag. De zusters waren (onder leiding van Maria Magdalena natuurlijk) gastvrouw, Helmi Huibregts leidde de avond in goeie banen.

Brug

Waar het wel om draaide was de parkeerplaats voor 50 auto’s. Vijf plekken daarvoor waren bekeken door een deskundige: De Hoogstraat, de Petrusweg, de hoek naast de Leijsenstraat, een plek binnen de kloostermuren en een plek vlak naast de kerk met de ontsluiting aan de Kloosterdreef. Aan de eerste vier opties kleefden volgens de onderzoekers te veel nadelen. “De Kloosterdreef is al lang niet meer het mooiste laantje met al die geparkeerde auto’s tussen de bomen”, aldus de priorin. Natuurlijk waren de plaatjes die getoond werden uitermate fraai, maar dat zijn al die architectenplaatjes. Er zou geparkeerd worden tussen de fruitbomen en op grastegels. Een lichte brug over de sloot zou toegang gaan bieden tot die parkeerplek.

Verminking

Een van de aanwezigen noemde het een verminking van de Kloosterdreef. “Bovendien zou ik wel eens een onderbouwing willen zien voor die 50 plekken, welke bedrijfsmatige visie ligt daar onder?”, aldus Brekelmans. Hij kreeg uit verschillende hoeken applaus. Iemand anders vond de Petrusweg (dat pad dwars op de Leijsenstraat) verreweg de meest logische oplossing. Maar er was ook een mijnheer die het een prachtig plan vond. Of hij was ‘ingehuurd’ door de plannenmakers om dat te zeggen zullen we nooit te weten komen, maar het brein achter deze plannen maakte ooit vaker gebruik van dit soort tactieken.

Hoe het dus allemaal verder zal lopen is een kwestie van afwachten. Dat het er druk is weten we inmiddels wel. De druivenplukkers, de restaurantbezoekers, de Biënnale … Of er ooit nog een reuzenrad komt om al dat fraais van bovenaf te kunnen aanschouwen? Of er over een jaar of tien een vermogend type komt die de hele boel opkoopt?

evr